Πόσο διαφορετικός Πόσο ίδιος: Δράση του σχολείου μας για την διαφορετικότητα

 (Στόχοι: η κατανόηση της σχέσης μεταξύ γενίκευσης και στερεότυπων, αποδοχή της διαφορετικότητας, ενσυναίσθηση)

 

Υλικά: λεμόνια, μήλα.

Διαδικασία:

α) Ο/η εκπαιδευτικός ζητεί από τα παιδιά να περιγράψουν τα χαρακτηριστικά ενός λεμονιού (κίτρινο, στρογγυλό, πικρό, ξινό κτλ).  Γράφει τις απαντήσεις στον πίνακα.

β) Χωρίζει τα παιδιά σε μικρότερες ομάδες και δίνει στην καθεμιά από ένα λεμόνι.  Τους ζητεί να γνωρίσουν το λεμόνι τους εξετάζοντάς το, παρατηρώντας όλα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Τους λέει να μην σημαδέψουν ή παραμορφώσουν το λεμόνι τους με οποιοδήποτε τρόπο. Μπορούν να δώσουν στο λεμόνι τους ένα όνομα, να δημιουργήσουν μια ιστορία, να αρχίσουν να το προσωποποιούν, σαν να είχε προσωπικότητα.

γ) Ένα παιδί από κάθε ομάδα μιλά στην ολομέλεια για το λεμόνι της ομάδας του και τους λέει την ιστορία του.

δ) Ο/η εκπαιδευτικός βάζει όλα τα λεμόνια στο κέντρο του κύκλου και τα ανακατεύει. Ζητεί από κάποιο παιδί να έρθει να αναγνωρίσει και να πάρει το λεμόνι της δικής του ομάδας  (αναμένεται ότι μετά τη δουλειά που έγινε, θα του είναι εύκολο).

ε) Τα παιδιά βάζουν και πάλι όλα τα λεμόνια στο κέντρο του κύκλου.Ο/η εκπαιδευτικός φέρνει δίπλα τους ένα κόκκινο μήλο.  Ρωτά τα παιδιά αν αυτό το νέο φρούτο χωράει σε αυτό τολεμονόκοσμο.

Θέματα για τη συζήτηση

-Γιατί ήταν τόσο εύκολο να αναγνωρίσετε το λεμόνι σας;

-Είχατε ποτέ ιδέες/γνώμη για κάποιο πρόσωπο που δεν ίσχυαν πια όταν τον/την γνωρίσατε;

-Είχε ποτέ κανείς ιδέες/γνώμη για σας που τις εγκατέλειψε όταν σας γνώρισε;

-Γιατί τα στερεότυπα είναι επικίνδυνα;

-Υπήρξατε ποτέ το άλλο φρούτο σε ένα λεμονόκοσμο;  Πώς το χειριστήκατε;